سبک های یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

زمینه و هدف : یادگیری و بهبود آن محور فعالیت تمام نهادهای آموزشی است. یکی از مهم­ترین عوامل بسیار مؤثر بر یادگیری دانشجویان، سبک­های یادگیری آنهاست. آگاهی از نوع سبک یادگیری مورد استفاده دانشجویان از یک طرف به اساتید کمک می کند تا به دانشجویان در استفاده بهینه از انواع سبک­های یادگیری مختلف کمک کنند و از طرف دیگر اساتید می­توانند روش آموزش خود را متناسب با سبک یادگیری دانشجویان خویش تغییر داده تا به بالاترین بازده آموزشی دست یابند. این پژوهش با هدف شناسایی سبک­های یادگیری دانشجویان پزشکی در سال 1386 انجام شد. روش­کار : در این مطالعه توصیفی پرسشنامه­ای حاوی سؤالات دموگرافیک و سیاهه سبک ­ های یادگیری کلب ( (kolb_lsi در بین کل دانشجویان پزشکی که در نیم ­ سال اول سال تحصیلی 87-86 در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند مشغول به تحصیل بودند، توزیع گردید. این ابزار سبک ­ های یادگیری را در چهار گروه همگرا، انطباق یابنده، جذب کننده و واگرا، تقسیم ­ بندی می ­ نماید. یافته­ها : از 267 پرسشنامه توزیع شده، در نهایت 175 دانشجو، با تکمیل پرسشنامه در این مطالعه شرکت کردند. 68 درصد دانشجویان مورد مطالعه دختر و بقیه پسر و میانگین (انحراف معیار±) سن دانشجویان مورد مطالعه 22(5/2±) سال نمره معدل آنها 5/16(5/1±) بود. درصد انواع سبک­های یادگیری دانشجویان به ترتیب، همگرا 52 درصد، جذب کننده 6/28 درصد، واگرا 7/9 درصد و انطباق یابنده 7/9 درصد بود. بین نوع سبک یادگیری و متغیرهای سن، جنس، مقطع تحصیلی و معدل دانشجویان ارتباط معنی­داری وجود نداشت. نتیجه­گیری : با توجه به این که افراد دارای سبک یادگیری همگرا بیشترین توانایی را در کاربرد علمی اندیشه­ها و نظریه­ها دارند و بیشتر در حل مسأله توانمند هستند، لذا شایسته است که مدرسان دانشگاه با تغییر روش­های سنتی آموزش به سوی روش­های نوین آموزش مانند روش­های آموزش بر مبنای حل مسأله و پزشکی مبتنی بر شواهد در یادگیری مطالب حجیم پزشکی به دانشجویان کمک بیشتری نمایند.